RIA VOLK
Zwarte muur
Tijdens mijn verblijf slaap ik in een van de drie isoleercellen waar ik werken mag. De eerste nacht doe ik geen oog dicht, omdat allerlei beelden door mijn hoofd spoken. Ik stel mij voor hoe het zou zijn als je wereld steeds donkerder wordt.
Voor we vertrokken had ik gelezen over de geschiedenis van deze psychiatrische inrichting en dit ziekenhuis. Ik las het boek Anna’s Spuren dat Sigrid Falkenstein over haar nichtje schreef die samen met 456 bewoners in maart 1940 zijn weggevoerd en nooit terugkeerden.
Ik had het plan om in een cel een soort reuze-animatiefilm te maken met een persoon, die zich verplaatst op de muur van de ruimte. Maar het wordt niet één persoon. Telkens komt er een figuur bij en de witte ruimte wordt almaar zwarter. Zo kom ik tot een film, bestaande uit 182 foto’s van figuren die lijken te zweven op de muur, getekend met houtskool die we zelf branden van houtjes, gevonden in de omgeving. Op verschillende tijdstippen van de dag en zelfs
‘s nachts maak ik de foto’s. Daardoor zie je het licht verschuiven: het verstrijken van de tijd.
Film en tekening zijn tijdens de openstelling te zien. De overgebleven verkoolde houtjes en het zwarte schraapsel dat van de muur kwam laat ik liggen.
Witte herfst
De witte bladeren die van het plafond naar beneden lijken te zweven, in de ruimte ernaast, gaan over kwetsbaarheid en verzorging. En het willen koesteren en vasthouden. Het is een beeld dat ik thuis al voor me zag en waarvoor ik niet echt woorden heb. Ik wil een verbinding maken met buiten. Alsof ze door het raam naar binnen kwamen en daar werden opgevangen en gekoesterd.
Home
De derde isoleercel voorzie ik alleen van een kartonnen bordje waar met krijt ‘Home’ op staat geschreven. En er schijnt licht van binnen naar buiten door de deur die op een kier staat. Dat is de plek waar ik had geslapen en waar ik de eerste nacht wakker had gelegen, maar die ik mij daarna eigen heb gemaakt.
Bekijk ook het werk van de andere kunstenaars
– Arjenne Vossepoel
– Bram Tackenberg
– Claudia Huft
– Frances van Gool
– Jan Mostert
– Kees Vossestein
– Mieke de Haan
– Petra Werlich